Amanda en Maikel op wereldreis!

Even bijpraten over Jordanië...

Op de 2e dag in Amman ging om 8:00 uur 's ochtends de telefoon op onze kamer. Vanuit de receptie werden we wakker gebeld met de vraag of we samen met een andere toerist de kosten wilden delen voor de reis naar Petra. Dit hebben we gedaan en dat betekende dat we snel onze spullen moesten pakken zodat we nog op tijd konden vertrekken.

De eerste stop was Madaba waar een aantal (vloer)mozaïeken te zien waren. Dit hadden we wel snel bekeken, dus we gingen al snel door naar de 2e stop: Mount Nebo. En dit was een stuk indrukwekkender. Hoog op de berg met ver uitzicht over de omgeving. Ook zou, volgens de bijbel, Mozes op deze plek het beloofde land hebben gezien voor zijn volk. Daarna zijn we doorgereden en na meerdere zwaar bewapende politiecontroles, kwamen we aan bij deDode Zee. Het is zeker niet de mooiste zee met het lekkerste strand, maar je kan er wel heerlijk in het water liggen! Lekker dobberen en je voelt gewoon dat je niet naar beneden kan zakken, heel apart. Alsof iets je continu omhoog duwt. Nou schijnt de modder ook nog eens erg goed voor je huid te zijn en, zoals jullie wel hebben kunnen zien op de foto's, hebben we dat ook nog maar even geprobeerd. Maar het is met name het zoute water dat bijna wel een olie op je huid lijkt, waardoor je huid erg zacht wordt. Daarna zijn we via steile bergweggetjes verder gereden en zijn na nog een paar mooie stops aangekomen in Petra.

Na een lekker warme douche hebben we ons klaar gemaakt voor Petra by night. In het donker over rotsen en keien naar beneden langs allemaal lampionnetjes tot aan het wereldwonder Al Khazneh (de schatkamer). En onder het genot van een lekker kopje plaatselijke thee, konden we luisteren naar Arabische instrumenten.
De volgende dag ging om 6:00 uur 's ochtends de wekker alweer, want we wilden vroeg bij Al Khazneh zijn. En overdag is het toch beter te zien hoe mooi het bouwwerk werkelijk is. Daarna zijn we door gelopen en na nog een aantal andere bezienswaardigheden, begonnen aan een lange klim naar boven. Want na 800 bergachtige gebrekkige treden was bovenaan de berg nog Al Dayr (de tempel) te zien. We werden af en toe nog ingehaald door mensen die bovenop een ezel naar boven gingen, maar we hebben het gered. Daarna konden we (allen via dezelfde weg) weer terug om uiteindelijk totaal uitgeput weer terug te komen bij het hotel.

En daarmee was eigenlijk alles in Jordanië bekeken voor ons. Dus de dagen daarna hebben we gebruikt om een beetje bij te komen van de zware dag in Petra en om ons voor te bereiden op de volgende bestemming: India. Lekker in het zonnetje in het Romeinse amfitheater spulletjes doorlezen met heerlijk vers gebakken pide van de lokale bakker.

Familietipjes

Eindelijk was het zover en konden we op weg naar het vliegveld om door familie te worden uitgezwaaid. En zoals altijd was het weer een emotioneel afscheid. Op de foto kijken ze allemaal nog blij, maar nadat we zwaaiend, met cadeautjes, kaartjes en envelopjes door de douane liepen was het wel even slikken.

Bij aankomst in Amman moesten we eerst nog even een visum regelen om vervolgens op weg te kunnen naar ons Hostel. Het is altijd lastig om te weten hoe, met wie en voor hoeveel geld je dan met de taxi op je plek van bestemming komt. En eigenlijk maakt het je op zo'n moment dan ook niet zo heel veel meer uit dat je dan veel betaald, want om 01.00 's nachts, na een drukke dag in een vreemd land, ben je allang blij dat je überhaupt op de plek van bestemming aankomt. En dat moet natuurlijk zo veilig mogelijk...
Dat was zeker niet zo veilig gegaan zonder de tips die we van enkele familieleden hadden gekregen...Zoals: ‘Als je nu net doet alsof je zwanger bent, dan houden ze vast wel rekening met jullie!!' Op dat moment namen we dit niet al te serieus, maar toen we daar toch midden in de nacht op zoek waren naar een taxi was dat het eerste dat ons te binnen schoot. En ja, voordat ik het wist gebruikte ik de smoes en zag meteen het resultaat ervan. Bij elke drempel reed de chauffeur zo voorzichtig mogelijk en was hij ontzettend behulpzaam.Achteraf moesten we hier wel heel erg om lachen, want na één dag kregen we wel het gevoel dat Jordanië een stuk veiliger is dan we dachten en dat de lokale bevolking erg gastvrij en behulpzaam is. En dat scheelt wel als jullie zouden zien waar we ons op dit moment moeten douchen en waar we moeten slapen. Maar ook daar kunnen we aan wennen, want toen we vandaag na een lange wandeling bovenaan de Citadelheuvel stonden, waren we die koude douche van vanochtend allang weer vergeten.

En nu moeten we stoppen, want we worden door de Azan weer opgeroepen tot het gebed...

Wink

Over een week

Na jaren sparen en hard werken is daneindelijk het moment daar. Onze reis om de wereldis (bijna) een feit!

We hebbenmeer dan 4 maanden de tijd omonze droombestemmingen te bezoeken en hopen veel goede ervaringen op te doen. We gaan van start in Azië en laten Europa achter ons.We vervolgen onze reis naarNieuw Zeeland enAustralië en maken via Frans Polynesië de oversteek naarZuid Amerika, waar we in Braziliëreisgezelschap krijgen. Daarna reizen we via Noord Amerika weer naar huis.Op deze site kunnen jullie onze gebeurtenissen volgen enproberen we jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden met verhalen, foto's en filmpjes.

Laat gerust een reactie achter en danzienelkaar snel weer. We denken aan jullie...